تعیین موقعیت جنبشی بخش باختری پهنه‌ی گسلی میامی - البرز خاوری– بر پایه شواهد آزمایشگاهی

در بخش باختری پهنه گسلی میامی به عنوان مرز دو پهنه ساختاری ایران مرکزی و بینالود، به‌ دلیل اینکه تغییرات راستای گسل میامی بیشتر در زیر پوشش آبرفتی و یا بلوک‌های جابه‌جا شده سنگی پنهان مانده است، مشاهدات طبیعی جزیی و محدود به‌ تنهایی پاسخگوی ابهاماتی چون تاریخچه‌ دگرریختی و تکوین پهنه نیست. در این پژوهش برای آسانی دسترسی به‌ واقعیت زمین‌‌ساختی موجود، مدل‌سازی تجربی در قالب 5 نوع آزمایش با ترکیبی از تنش‌های برشی راست‌گرد و چپ‌گرد با فشارشی در شرایط تغییر زاویه مرزهای گسلی پهنه مورد مطالعه انجام شد. بر پایه نتایج این پژوهش، شواهد حاصل از آزمایش با سازوکار اعمال تنش از نوع امتدادلغز راست‌گرد با مؤلفه‌ فشارشی همانندی زیادی با شواهد صحرایی بخش باختری پهنه گسلی میامی از جمله چین‌ها، برش‌های ریدل، هندسه و خم‌های گسلی و موقعیت دوپلکس‌های گسلی دارد. جنبش ایجاد شده با سازوکار برش ناهم‌محور راست‌گرد با مؤلفه فشارشی، توزیع دگرریختی منطقه را بر عهده دارد. این مدل آزمایشگاهی، بینش مناسبی از نوع و تاریخچه دگرریختی را فراهم کرده است؛ به‌طوری که بر پایه آن می‌توان ادعا کرد که بخش باختری گسل میامی در اثر برش ناهم‌محور راست‌گرد با مؤلفه فشارشی دگرریخت شده و چرخش حاصل از این برش، روند ساختارها را در زمان‌های مختلف تغییر داده است.